Dokumenty
Program Profilaktyczno - Wychowawczy
Regulamin funkcjonowania i korzystania z dziennika elektronicznego
Wniosek o przyznanie świadczenia socjalnego
Wniosek o przyjęcie dziecka do przedszkola
Wniosek o przedszkole do edycji (format .doc)
Oświadczenie osoby bezrobotnej
Historia Szkoły
Krótka Historia Szkoły
Wola Wapowska jest jedną z najstarszych wsi na terenie gminy. Taką nazwę (z łaciny: libera villa) nadawano wsiom rolniczym już w wieku XIII. Pierwsze pisane informacje o wsi pochodzą już z XVI wieku jako bogatej wsi, która była własnością biskupów kujawskich.
Z wzmianek zachowanych w różnych dokumentach wynika, że szkoła we wsi istniała już w XVIII wieku. Jednak pierwsza konkretna data dotycząca szkoły w Woli Wapowskiej pojawiła się w dokumencie przechowywanym w Muzeum im. Jana Kasprowicza w Inowrocławiu i dotyczy roku 1881. Ten rok, zatem przyjmuje się jako początek działania szkoły w Woli Wapowskiej.
Ówczesna szkoła znajdowała się w budynku istniejącym do dnia dzisiejszego naprzeciw szkoły wybudowanej w roku 1913. Lekcje prowadzone w języku niemieckim przez jednego nauczyciela odbywały się w jednej izbie lekcyjnej.
Należy podkreślić, że Wola Wapowska znajdowała się na skraju zaboru pruskiego. Zaledwie 3 km dalej, w miejscowości Papros zaczynał się zabór rosyjski. Miało to duże znaczenie dla wsi, która w tym czasie przeżywała swoje najlepsze gospodarczo lata.
W roku szkolnym 1905/1906 uczniowie szkoły strajkowali w obronie języka polskiego.
W roku 1913 władze pruskie wybudowały nowa szkołę, w której znajdowały się 2 izby lekcyjne, 2 mieszkania a naukę prowadziło 2 lub 3 nauczycieli. Pierwszym kierownikiem nowej szkoły był Leon Niemczyk. Była to szkoła, w której uczeń kończył 4 klasy, ale nauka trwała 7 lat.
Krótko przed II wojną światową szkole nadano imię marszałka Józefa Piłsudskiego.
Podczas wojny w szkole uczyły się dzieci niemieckie z okolicznych wsi (przybysze z krajów nadbałtyckich).
Do dnia dzisiejszego nie zachowały się żadne dokumenty sprzed 1945 roku dotyczące losów i pracy szkoły w tamtym czasie. Archiwa Państwowe w Inowrocławiu i w Bydgoszczy są puste. Być może dokumenty został zniszczone bądź wywiezione przez okupanta.
W roku 1945, jeszcze w czasie trwania działań wojennych, wznowiono naukę w szkole. 24 kwietnia 1945 roku rozpoczął się dla 204 uczniów pierwszy rok szkolny w wyzwolonej Polsce. Ten pierwszy rok szkolny zakończył się w lipcu egzaminem dla wszystkich uczniów - zdało go 191.
Naukę prowadziło dwóch nauczycieli: Józef Kasperczyk nauczyciel przedwojenny jako kierownik szkoły i Czesław Lewandowski jako nauczyciel pomocniczy.
Od 1 września 1945 nauka w szkole była prowadzona już w normalnym trybie. Zmieniło się kierownictwo szkoły i system nauczania. Wprowadzono szkołę 7 - klasową, która pierwsi absolwenci ukończyli w roku 1952.
Reforma oświaty spowodowała, że w szkole przybyło uczniów i było bardzo ciasno. Nie było jednak klimatu dla rozbudowy istniejącej lub budowy nowej szkoły. W zamian za to, 50m od szkoły, postawiono Dom Ludowy, w którym znalazło się miejsce dla dwóch izb lekcyjnych. Budowę prowadzono w latach 1956 1957 i od roku szkolnego 1957/1958 nauka odbywała się w dwóch budynkach.
W roku 1961 sejm przyjął ustawę o rozwoju systemu oświaty i wychowania. Ustawa wprowadzał, etapami, szkołę 8 letnią. Dotychczasowy budynek był zbyt ciasny na potrzeby takiej szkoły. Placówce zagroziło obniżenie poziomu organizacyjnego.
W roku 1963 z inicjatywy ówczesnego kierownika szkoły Wincentego Mazurka powołano Komitet Rozbudowy Szkoły na czele, którego stanął Wawrzyn Mazurczak robotnik PGR Piaski. W skład Komitetu wchodzili również: Jan Jankowski i Władysław Wiącek robotnicy PGR, Leon Osiński przewodniczący GRN Piecki, Tadeusz Domalski sekretarz GRN Piecki, Lech Pawełkiewicz rolnik ze Skotnik i Józef Wiącek rolnik z Woli Wapowskiej.
Rozbudowę prowadzono w latach 1964 1967. 10 czerwca 1967 przybudówka do szkoły została oddana do użytku. Znalazły się w niej 4 izby lekcyjne i pokój nauczycielski ogrzewane piecami kaflowymi. Szkoła nadal była bez wody bieżącej i kanalizacji. Sanitariaty były w budyneczku poza szkołą.
Na zakończenie roku szkolnego 1966/1967 szkołę opuścili pierwsi absolwenci klasy VIII.
W tym samym roku dokonano zmiany obwodu szkolnego przyłączając do obwodu szkoły w Woli wieś Piaski.
W roku 1972 istniejąca od czasów pruskich szkoła we Wróblach stała się oficjalna filią szkoły w Woli Wapowskiej. Nauka odbywała się w klasach I IV i była kontynuowana w szkołach w Bachorcach lub Kruszwicy a od 1972 roku w Woli Wapowskiej.
W roku 1975 wymieniono okna w starej szkole i w części mieszkań nauczycielskich.
Tego samego roku wprowadzono symbole szkolne: symboliczny ołówek i dzwon oraz Złotą Księgę dla najlepszych uczniów, nauczycieli i innych pracowników zasłużonych dla szkoły.
W latach 1976 - 1977 w szkole zorganizowano dwu semestralne Podstawowe Studium Zawodowe w zawodzie rolnik. Było to jedyne takie studium w gminie i jedno z kilku w województwie. Dla wielu ludzi, rolników i pracowników PGR, stanowiło jedyną szansę ukończenia szkoły podstawowej i zdobycia zawodu wykwalifikowanego rolnika. Studium ukończyło 23 słuchaczy.
31 sierpnia 1979 był ostatnim dniem istnienia Szkoły Filialnej we Wróblach. Decyzją władz gminy i kuratorium szkoła została zamknięta. Obyło się bez protestów rodziców uczniów. Od tego roku dzieci są dowożone do szkoły w Woli Wapowskiej. Najpierw przyczepą traktorową, potem tzw. Osinobusem a obecnie autobusami.
Rok 1980 przyniósł katastrofalne opady, po których przybudówka zaczęła osiadać i rysować się. Powstała potrzeba pilnej modernizacji placówki.
W tym samym roku z naszej szkoły wyszła inicjatywa powołania NSZZ Solidarność w placówkach oświatowych gminy. Do nowego związku przystąpiło ponad 90% pracowników oświaty. Opozycyjnym związkiem do czasów wyborów kierował dyrektor naszej szkoły.
Na wniosek dyrektora szkoły i dzieki pomocy NSZZ Solidarność w roku 1981 udało się zdobyć środki na modernizacje placówki. Szkoła i mieszkania otrzymały centralne ogrzewanie , bieżącą wodę, kanalizację. W miejsce pokoju nauczycielskiego wybudowano sanitariaty a w mieszkaniach łazienki. Pokój nauczycielski wygospodarowano z jednej z klas.
W tych latach była to najliczniejsza szkoła wiejska w gminie i zaledwie ukończono modernizację szkoły już zaczęły się starania o rozbudowę.
Od 1982 roku datują się starania dyrektora szkoły o jej rozbudowę. Rok później Wydział Oświaty i Wychowania Urzędu Miejskiego w Kruszwicy podjął decyzję rozbudowy szkoły i zlecił wykonanie dokumentacji na nowa szkołę, salę gimnastyczną i dom nauczyciela.
10 czerwca 1984 po ponad rocznych przygotowaniach szkole nadano imię Wincentego Witosa i wręczono sztandar ufundowany przez społeczeństwo.
Tego samego roku uczniowie naszej szkoły odbyli cudowną podróż: autobusem do Inowrocławia, pociągiem do Gdańska, samolotem do Warszawy na spotkanie z wicepremierem Romanem Malinowskim, prezesem Zjednoczonego Stronnictwa Ludowego.
25 lutego 1985 powołano Społeczny Komitet Rozbudowy i Modernizacji Szkoły, którym od drugiego miesiąca działania do zakończenia budowy kierował Bolesław Lewandowski dyrektor szkoły (pełny skład Komitetu na końcu opracowania).
Na początku 1988 roku w szkole pojawiły się2 komputery. Nasza szkoła jako pierwsza w gminie uzyskała ten jeszcze dość prosty sprzęt i rozpoczęła naukę informatyki w klasach VI - VIII.
20 sierpnia 1988 rozpoczęto budowę nowej szkoły. W budowie dużą pomoc robocizną i gotówką świadczyło społeczeństwo naszych wsi, pracownicy szkoły, którzy opodatkowali się na ten cel w wysokości 1% pensji oraz uczniowie. Pomagały również całe wsie szczególnie społeczność wsi Papros oraz zakłady pracy: Zakład Rolny Piaski, Kujawska Wytwórnia Win, Polskie Zakłady Zbożowe i Bank Spółdzielczy. Bardzo dużej pomocy w zdobywaniu środków na budowę szkoły udzieliły posłanki Anna Bańkowska i Maria Zajączkowska. Spore pieniądze dołożyła gmina. Najwięcej środków na budowę nowej szkoły pochodziło z kuratorium.
Po wejściu w życie nowej ustawy o systemie edukacji od roku 1993 w szkole działa rada szkoły złożona początkowo z rodziców, nauczycieli i uczniów (po5) a obecnie tylko z rodziców i nauczycieli.
1 września 1997 roku nowa szkoła została oddana do użytku. Do dyspozycji uczniów było 9 izb lekcyjnych, w tym 2 z zapleczami, biblioteka, świetlica z zapleczem kuchennym, sala rekreacyjna, gabinet lekarski, pokój nauczycielski, gabinet dyrektora i sekretariat, szatnia, sanitariaty, olejowa kotłownia centralnego ogrzewania i 1 mieszkanie. Pomieszczenia te zapewniały zaspokojenie potrzeb szkoły i można było zrezygnować z dalszego użytkowania starego obiektu.
Reforma systemu oświaty z 1999 roku przekształciła szkołę w 6- klasową z oddziałem przedszkolnym. Równocześnie do obwodu szkoły przyłączono wioski obwodu szkoły w Bachorcach, gdzie ustawiono gimnazjum. Ostatecznie do szkoły uczęszcza około 200 uczniów z obwodu obejmującego 13 wiosek: Wola Wapowska, Bachorce, Bródzki, Głębokie, Gocanówko, Maszenice, Papros, Piaski, Piecki, Skotniki, Tarnowo, Wróble, Zaborowo. Większość uczniów jest dowożona do szkoły autobusami Nadgoplańskiej Komunikacji Samochodowej.
Na zakończenie XX wieku po wschodniej stronie szkoły powstał utwardzony kostką plac rekreacyjny. Od roku 2002 trwają prace przy adaptacji strychu na bibliotekę multimedialną. Utworzono również pracownię komputerową na 9 stanowisk (plus trzy drukarki, w tym dwie laserowe).
W roku 2003 utworzono Szkolny Klub Europejski oraz urządzono klasę europejską. Przystąpiono również do realizacji projektu Świat pracy w ramach projektu Sokrates Comenius.
KIEROWNICY I DYREKTORZY SZKOŁY
24.04.1945 - 31.07.1945 Józef Kasperczyk p. o. kierownika - nie żyje
1.09.1945 30.11.1948 Marian Nowacki kierownik - zmarł przy tablicy
1.12.1948 31.01.1949 Kazimierz Orchowski p. o. kierownika - nie żyje
01.02.1949 - 31.08.1963 Kazimierz Bartecki kierownik - 0d 01.09.1963 do emerytury w 1979 roku Dyrektor SP nr 1 w Gniewkowie - nie żyje
1.09.1963 31.08.1969 Wincenty Mazurek kierownik - przeszedł do Wydziału Oświaty w powiecie; uczy w polskiej szkole w Nowym Jorku;
1.09.1969 31.01.1973 Janina Skowron kierownik - przeszła na dyrektora gminnego do Złotnik Kujawskich; nie żyje
1.02.1973 30.09.1969 Bolesław Lewandowski kierownik - przeszedł do Gminnego Zespołu Oświaty i Wychowania w Kruszwicy; emeryt
1.10.1996 31.08.2001 Krystyna Lewandowska, dyrektor, uczy w naszej szkole
1.09.2001 31.08.2004 Joanna Frąszczak - dyrektor, uczy w naszej szkole
1.09.2004 19.09.2004 Aleksandra Aleksander - p. o. dyrektora, uczy w naszej szkole
20.09.2004 Grzegorz Kontowicz - dyrektor
SPOŁECZNY KOMITET ROZBUDOWY I MODERNIZACJI SZKOŁY PODSTAWOWEJ IM. WINCENTEGO WITOSA W WOLI WAPOWSKIEJ
Pełny skład po zmianach:
przewodniczący:
Bolesław Lewandowski - dyrektor szkoły
zastępcy:
Paweł Paluszak - kierownik ZR Piaski
Michał Stefański - kierownik ZU "Bacutil"
/skreślony/
Henryk Fogt - rolnik ze Skotnik
Kazimierz Tyloch - prezes MGK ZSL
skarbnik:
Władysław Jasiecki - rolnik z Woli Wapowskiej
sekretarz:
Grażyna Barczak - rolnik z Paprosa
członkowie:
Jan Barczak - rolnik z Paprosa
Mikołaj Grodziski - traktorzysta ZR Piaski
Henryk Jasiecki - sołtys Woli Wapowskiej
Paweł Kanarek - rolnik z Wróbli
Błażej Marciniak - traktorzysta ZUM Piecki
Ryszard Mazurkiewicz - rolnik z Piask
Komitet w pełnym składzie pracował krótko. Od roku 1990 był faktycznie jednoosobowy (przewodniczący). W latach późniejszych tylko 2 razy "poderwali się" do działania jego członkowie i część nauczycieli w obliczu zagrożenia wstrzymaniem budowy.
Dwadzieścia lat temu, 10.06.1984 r., uroczyście nadano szkole imię Wincentego Witosa. Dzień ten stał się Świętem Szkoły.
